นับว่าเป็นเรื่องราวที่ทราบซึ้งมากๆ เมื่อ คุณหมอ ท่านหนึ่งทำงานประจำที่โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า ได้ออกมาขอ รับบริขาค ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ให้คนไข้ไม่มีญาติ พร้อมเล่าเรื่องราวก่อนที่จะมาขอรับ
โดยนายแพทย์เล่าว่า ในเวลานั้นเป็นเวรช่วงดึก ซึ่งตนมีหน้าที่ต้องไปเดินตรวจคนไข้ตามเตียง และเหลือบไปเห็นคุณยายรายนี้เข้า ซึ่งนอนกระสับกระส่าย ดูไม่สบายตัว เมื่อเข้าไปมองใกล้ๆ ก็พบว่า ผ้าปูเตียงของยายเปียกชุ่มไปด้วยปัสสาวะ
ที่ป้ายปลายเตียงของยายเขียนไว้ว่า ยายมีอาการอ่อนแรงครึ่งซีก คุณหมอจึงถามถึงญาติของคุณยาย เพื่อที่จะให้ไปซื้อแพมเพิร์สมาให้ยายได้เปลี่ยน ทว่าคุณยายกลับน้ำตาไหล และทำให้ทราบความจริงว่า คุณยายไม่มีญาติ ไม่มีใครเลย อาศัยนอนวัด กินข้าวที่วัดเท่ๅนั้น
คุณหมอยังเปิดเผยความจริงที่ว่า ตามโรงพยาบาลรัฐ ไม่ได้มีผ้าอ้อมหรือแพมเพิร์สให้บริการคนไข้ ที่เห็นว่ามีก็มีเพียงแค่คนที่เอามาบริจาค รวมถึงญาติของผู้คนไข้ที่ยกให้ฟรีๆ เท่ๅนั้น
ในเวลานั้น คุณหมอได้แต่ยืนคิดว่าจะทำอย่างไร ถามพยาบาลก็ทราบว่าไม่มีแพมเพิร์สเหลือแล้ว จะขอปลีกตัวออกไปซื้อก็ไม่ได้เพราะยังมีคิวตรวจอีกหลายคิว ในช่วงวินาทีที่คิดจะรีบวิ่งออกไปซื้อให้ยายนั้น คุณยายอีกคนที่นอนอยู่ข้างๆ ก็ดึงแพมเพิร์สออกมาจากถุงส่งให้ “หมอเอานี่”
“เท่าไหร่ครับ?” คุณยายส่ายหัวและบอกว่า เอาเหอะ ช่วยๆ กัน นาทีนั้นทำเอาคุณหมอรู้สึกซาบซึ้งน้ำใจอย่างมาก
จุดประสงค์ของคุณหมอที่ออกมาเล่าเรื่อง ก็เพราะอยากขอรณรงค์ให้คนใจบุญทุกคน ช่วยบริจาคแพมเพิร์สหรือผ้าอ้อมผู้ใหญ่ให้ผู้สูงอายุ ในทุกๆ โรงพยาบาลที่ขาดแคลน เพราะยังมีผู้ไร้ญาติอีกจำนวนมากที่ต้องการ บางทีเขาอาจไม่ได้ต้องการเงินหลักหมื่นหลักพัน แต่แค่ของหลักร้อย กลับสำคัญต่อชีวิตความเป็นอยู่ของเขามากกว่า
แหล่งที่มา : เฟซบุ๊ก Thana Khumyoung
เรียบเรียงโดย : baansuann.com
