สื่อต่างประเทศ นำเสนอเรื่องราวของ พ่อแม่ คู่หนึ่งที่ทำ ลูกหาย นานกว่า 26 ปี จึงพบกัน
โดยลูกชายของพวกเขาหายไปตั้งแต่อายุแค่ 2 ขวบเท่ๅนั้น ทางคุณแม่ได้เล่าว่า
ในช่วงเย็นวันหนึ่งของปี 1993 นางจ้าวผู้อาศัยอยู่ในเมืองกุ้ยหยาง มณฑลกุ้ยโจว ประเทศจีน
กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมอาหารให้ญาติที่เดินทางมาเยี่ยม สามี นายโข่ง
จึงพาลูกชายวัย 2 ขวบครึ่งลงไปเล่นที่หน้าบ้าน
คิดว่าไม่น่าจะเป็นอันตรายอะไร จึงไม่ได้ใส่ใจดูแลลูก หลังเดินไปเล่นหมากรุกกับเพื่อนบ้านผ่านไปครึ่งชั่วโมง
นายโข่งก็เดินกลับมาหาลูกชายที่เล่นในสวนสาธารณะหน้าบ้าน เมื่อเดินมาหน้าบริเวณหน้าบ้านก็ไม่พบลูกชายของเขาแล้ว
เขาจึงรีบไปตามนางจ้าวมาช่วยกันตามหา
นางจ้าวเล่าว่าคืนวันนั้น ฝนตกหนักมากเธอและสามีตากฝนเปียกไปทั้งตัว
หลังจากที่ตามหาไม่เจอพวกเขาก็ไปแจ้งความที่สถานตำรวจทันทีเพื่อให้ตำรวจช่วยออกตามหาอีกแรง
แต่ไม่ว่าจะตามหาอย่างไรก็ไม่มีวี่แววของลูกชายเลย เนื่องจากเสียใจมาก
ทำให้นางจ้าวล้มป่วઈ ร่างกายอ่อนแอลง ความคิดมากมายนับไม่ถ้วนเกิดขึ้นในหัวสมองของเธอ
เธอไม่รู้ว่าลูกของเธอตอนนี้อยู่ที่ไหน ต้องเผชิญกับอะไรบ้าง? เมื่อใดก็ตามที่เธอนึกถึงลูกชาย ก็จะล้มลงทันที
หลังจากที่ลูกชายหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยหลายปี เธอก็ตรอมใจตลอดเวลาจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด
ทุกครั้งที่เธอมองเห็นเด็กหรือลูกของคนอื่นมีข่าวถูกลักพาตัว หรือถูกบังคับให้ไปนั่งขอทาน ก็จะนึกถึงลูกชายของตนเอง
จากนั้นก็รู้สึกเสียใจมาก นางจ้าวบอกว่า มันอดไม่ได้ที่จะคิดไปเรื่อยทำให้สุขภาพจิตย่ำแย่จนคิดว่าจะมีชีวิตผ่านวันนั้นไปได้อย่างไร
ต่อมาภายหลังมีคนบอกกับเธอว่า ถ้าต้องหาลูกให้พบเธอก็ห้ามล้มลงหากยังเป็นแบบนี้จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปตามหาลูกกลับมาล่ะจึงทำให้นางจ้าวฮึดสู้อีกครั้ง
ทุกๆวันเธอและสามีก็จะออกตามหาลูกชาย ไม่ว่าจะวิธีใดก็ตาม พวกเขาก็ไม่ท้อใจ
แม้ว่าจะคว้าน้ำเหลวครั้งแล้วครั้งเล่าก็ตาม พวกเขาก็ยังคงเฝ้าภาวนาให้พบลูกชายในสักวัน
หวังอย่างยิ่งว่าลูกชายจะปลอดภัઈดี 5 ปีต่อมาทั้งคู่ก็มีลูกชายด้วยกันอีก 1 คน
แต่ถึงแม้ว่าจะมีลูกชายคนเล็ก พวกเขาก็ยังไม่ลืมลูกชายคนโต ยังคงเสาะหาลูกชายคนโตตลอดเวลา
ผ่านไป 26 ปี ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่ตำรวจของเมืองกุ้ยหยาง และเมืองจี่หนาน
ทำให้นางจ้าวและลูกชายมีโอกาสได้พบกันอีกครั้ง กว่าจะมีวันนี้ที่ทั้งคู่ได้ผ่านขั้นตอนมากมาย
ตำรวจต้องพาพวกเขาไปตรวจ DNA ถึง 2 ครั้ง หลังจากการตรวจผ่านไป 1 สัปดาห์
ผลตรวจก็ปรากฏว่า เสี่ยวจางเป็นลูกชายของนางจ้าวจริงๆ เสี่ยวจางเล่าว่า
ตอนเล็กๆตัวเองก็รู้สึกแล้วว่าเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยงแต่พ่อแม่บุญธรรมดีกับเขามาบวกกับว่าตอนนั้นเขาอายุยังน้อยมาก
ทำให้เขาไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับอดีตก่อนหน้านั้นเลย
แต่เมื่อทั้งคู่ได้พบหน้ากัน เสี่ยวจางบอกว่าจิตใจรู้สึกสับสันและว้าวุ่นมาก
นางจ้าวพูดทั้งน้ำตาว่าตนเองจะไม่ไปรบกวนชีวิตปัจจุบันตอนนี้ของลูกชาย
แค่รู้ว่าเขๅยังมีชีวิตอยู่และสบายดีเท่านี้ก็สุขหัวใจของคนเป็นแม่แล้ว
ในตอนนั้นนางจ้าวจับมือของลูกชายไว้แน่น โดยบอกว่าไม่อยากปล่อยมือเขาไปอีก
การที่ได้อยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้งนั้นเป็นเรื่องที่วิเศษที่สุดและเป็นช่วงเวลาที่หายากมากเต็มที
พวกเขาพูดคุยกันสักพัก ก็ต้องบอกลาและแยกจากกันอีกครั้ง
แหล่งที่มา : tnews.co.th
